Teğmen Gustl

Kendimi sizin güzel yaratılarınıza kaptırdığımda, birer edebi eser görünümünde olmalarına karşın, eseri oluşturan koşulların, ilgi ve sonuçların, kendiminkilerle aynı olduğu inancına kapıldım. Determinizm ve şüpheciliğiniz (insanların pesimizm olarak adlandırdığı), bilinçdışının gerçeklerine ve insanoğlunun içgüdülerine duyduğunuz ilgi, kültürel uzlaşımcı gelenekleri sarsmanız, sevmek ve ölmek kutupları üzerine yoğunlaşmanız, bunların hepsi çok tanıdık eylemler olarak beni derinden etkiledi. […] Böylece; benim ancak büyük uğraşlar sonucu gün ışığına çıkararak edindiğim bilgilere, sizin sezgi yoluyla (aslında gözlemlerinizin de neticesinde) sahip olduğunuz düşüncesine kapıldım.”